کشتی شناور بزرگی است که برای حمل مسافر و بار بر روی آبهای آزاد یا رودخانه و دریاچههای پهناور استفاده میشود.
از دیگر شناورها میتوان از قایق، بارج، لنج و زیردریایی نام برد، با این همه، وسایل دیگری نیز هستند که میتوان به فهرست فوق افزود: کایاک، کرجی، کانو،...
به کشتیهای نظامی اغلب ناو گفته میشود.

بیشتر تمدنهای بشری در کنار آبراهها شکل گرفته و مسلما قایق و بعدتر کشتی وسیلهای مهم برای تردد و حمل و نقلشان بودهاست. اما مشهورترین تمدنی که از دریانوردی سود برد و آن را توسعه داد تمدن فینیقیه بود، آنها با توسعه دریانوردی توانستند در دریای مدیترانه امپراتوری دریایی خود را از سواحل لبنان امروزی تا تونس و مراکش (کارتاژ آن زمان) ایجاد کنند. در سنگ نگارههای تمدن آشور فینیقیان سوار بر کشتیهای پارویی در حال حمل الوارهای سدار لبنانی دیده میشوند. هم چنین آشوریها خود از کشتی بهعنوان وسیله حمل و نقل و جنگ استفاده میکردند.
بر اساس تورات و قرآن، نوح پیامبر دستور ساخت کشتی بزرگی را از سوی یهوه (الله در قرآن) دریافت کرد که ساخت آن سال ها طول کشید، کشتی می بایست آن قدر بزرگ میبود که علاوه بر آدمیان ( خویشان و پیروان نوح) از همه گونه جاندار، جفتی نیز در کشتی جای بگیرد تا بعد از پایان سیل بزرگ ادامه حیات بر روی زمین ممکن باشد. کشتی بعدها بر روی قله کوه آرارات نشست. هنوز برخی از باستانشناسان به جستجو برای یافتن بقایایی از این کشتی ادامه میدهند. در بین تمدنهای میانرودان نیز داستانی مشابه وجود داشتهاست.
تسلط یونانیهای باستان بر کشتی و دریانوردی توانست آنها را در نبرد دریایی با خشایارشا شاهنشاه هخامنشی، علیرغم شکست در نبرد زمینی، پیروز کند. در بین اقوام مدیترانهای کشتی نقش مهمی در تحولات بازرگانی و نظامی بازی میکردهاست. رومیها نیز از کشتی برای تسلط بر مدیترانه استفاده کردند. بعدها اروپاییان با به کارگیری قطبنما بعد از دوره رنسانس شروع به جستجوی کره زمین کردند و تسلط بر فناوری کشتی سازی و دریانوردی و یافتن منابع جدید و ایجاد مستعمرات توانست آنها به قدرتهای برتر دنیا تبدیل کند.
ارشمیدس دانشمند تمدن یونان باستان، توانست روابط فیزیکی حاکم بر اجسام شناور را تعریف کند. بر اساس قانون ارشمیدس بر هر جسم شناور یا غوطه ور در آب نیرویی به اندازه وزن آبی که فرضاً حجم جسم را پر کند وارد میآید. به طور مثال اگر حجم جسمی۱ متر مکعب باشد، از طرف آب نیرویی به اندازه ۱۰۰۰ کیلوگرم-نیرو بر جسم به سوی بالا وارد میشود. این قانون برای تقریباً همه مایعات صادق است. معمولاً رابطه این قانون به صورت F=(rho)x(g)xV بیان میشود.
- rho برای چگالی مایعات (تقریباً ۱۰۰۰ کیلوگرم بر مترمکعب برای آب)
- g ضریب جاذبه (بر روی زمین، تقریباً۱۰ (دقیقتر ۹٫۸۱) متر بر مجذورثانیه)
- V حجم جسم، مترمکعب
حال اگر وزن جسم بیش از این نیرو باشد (مثلاً مکعبی از آهن، وزنی معادل ۷۸۰۰ کیلوگرم خواهد داشت) در آب غرق میشود، اما اگر وزن جسم کمتر باشد برروی آب شناور میماند. از همین رو همه کشتیها شکلی مانند تشت (طشت) دارند، تا نسبت حجم به جرم را و به نوبه خود نیروی F را بالا ببرند.

- کشتیهای قدیمی
- کشتیهای پارویی
- کشتیهای بادبانی
- کشتیهای بخار
- کشتیهای مدرن
- کشتیهای دیزلی (نوع رایج امروزی)
- کشتیهای اتمی / هستهای (با موتور بخار و سوخت هستهای)
کشتی کانتینربر (برای بارگیری کانتینر)
بارج (شناور بزرگتر از قایق، برای باربریی در مسیرهای کوتاه، حرکت بهوسیله یدک کش)
لنج مسافربر (فِری) (شناور برای حمل خودرو و مسافر در مسیرهای کوتاه (رودخانه/دریاچه))
کشتی مسافربری (امروزه برای جلب گردشگر دارای امکانات مجلل همچون یک هتل شناور ساخته میشود)
کشتی الانجی (ویژه حمل مایعات دماپایین و تحت فشار هیدروکربنی)
کشتی نفتکش (ویژه حمل نفت خام و دیگر مایعات هیدروکربنی در دمای معمولی)
پاناماگذر (کشتی قابل عبور از کانال پاناما)
سوئزگذر (کشتی قابل عبور از کانال سوئز)
کشتی جنگی یا ناو (دارای تجهیزات نظامی مانند توپ، موشکانداز و گاهی باند پرواز هواپیما)
نظرات شما عزیزان: